Een Syrische Blik op Extinction Rebellion

Hoe het is om uit een land te komen dat het te druk heeft met oorlog om zich zorgen te kunnen maken over klimaatverandering, en dan Extinction Rebellion te ontdekken.

Toen ik klein was vertelde mijn vader me eens een verhaal over hoe hij een lege fles vasthield tijdens een lange busreis. Hij gooide deze fles niet zoals ieder ander uit het raam, maar hield hem vast tot hij op zijn bestemming aankwam, en gooide hem toen bij het vuilnis. Hoewel het klinkt als een simpel verhaal heb ik hier lang over nagedacht en had ik veel vragen. Waarom gooide hij dat flesje niet gewoon op straat, als die straten al gevuld zijn met lege flessen en afval? Zonder te weten waarom, leerde ik dat als ik iets in mijn hand heb dat ik moet weggooien, ik het in de vuilnisbak stop, wat er ook gebeurt.

Syrië

In de jaren hierna ben ik meer gaan leren over waarom we onze planeet schoon en gezond moeten houden. Maar ik wist nog niet hoe ik dit moest doen, vooral omdat we in Syrië geen organisaties hebben die zich bezighouden met klimaatverandering. Om eerlijk te zijn geven Syriërs ook niet echt om dit probleem. In het dagelijkse leven is iedereen bezig met de oorlog en de gevaren waarmee ze worden geconfronteerd. Op onze scholen leren we nooit over het klimaat of hoe belangrijk het is om de planeet gezond te houden, maar zelfs als we dat zouden doen, hebben veel kinderen niet de kans om naar school te gaan.

Ooit heb ik geprobeerd een groep mensen bij elkaar te brengen om in mijn buurt plastic en vuilniszakken op te ruimen. Ik was enorm teleurgesteld toen ik merkte dat iedereen me om dit idee uitlachte, alsof het gênant was dat ik er alleen al aan dacht.

Niet lang geleden heb ik nog enkele mensen in Syrië gevraagd naar hun mening over klimaatverandering en de effecten ervan, maar de meesten wisten eigenlijk niet wat klimaatverandering betekent. Ik verwachte al dat ze het niet zouden weten, omdat ik het in het begin ook moeilijk kon begrijpen. Als er zo’n overdaad aan informatie en nieuws is waar je nog nooit over nagedacht hebt, is het moeilijk te geloven. Of misschien willen we het niet geloven.

Nederland

Ik hoorde van de Nederlandse klimaat protesten al snel nadat ik in september 2018 naar Nederland kwam. Eerlijk gezegd was ik verrast. Nederlanders hebben zo'n schoon land, met smetteloze steden en enorme parken, waarom zouden ze protesteren voor het klimaat? Via een vriend ontdekte ik vervolgens de Extinction Rebellion beweging, ook wel bekend als XR. Zij vertelde dat dit een beweging is die protesten organiseert om bewustzijn te creëren voor wat XR zelf beschrijft als "De ongekende klimaat- en milieucrisis waarmee de wereld op dit moment mee wordt geconfronteerd." Ik besloot dat ik hier meer over moest weten.

Op begin september bezocht ik daarom een XR-informatiedag in Amsterdam. Daar werd informatie verstrekt over de doelen van de XR-beweging - het stoppen van klimaatverandering - en hoe ze dit willen doen - burgerlijke ongehoorzaamheid. Hierna konden we kiezen of we wilden deelnemen aan een protest training. Deze training legde uit hoe protesten precies werken, wat legaal is en wat niet, wat als goed en fout wordt beschouwd, en waarom je altijd kalm en vreedzaam moet blijven. Er werd verteld dat geweldloosheid heel erg belangrijk is, zelfs als de politie geweld zou gebruiken.

Het protest

Twee weken na de informatiedag, op 18 september, hield XR een groot protest op De Zuidas in Amsterdam. Er zouden honderden mensen mee doen. Ik besloot ook te gaan. Het was een mooie ochtend, en ik voelde me gelukkig tussen al deze mensen die op dezelfde manier naar de wereld kijken als ik. Maar ik was ook nerveus om voor het eerst in mijn leven ergens voor te protesteren. Achteraf kan ik zeggen dat het de beste ervaring was die ik dit jaar heb gehad. Omdat ik wil dat iedereen deze dag door mijn ogen kan zien heb ik 4 ‘Extinction Rebels’ geïnterviewd over hun motivatie om te protesteren op die vrijdag in september.

Rudolph (21, niet haar echte naam)

“Ik maak me al lange tijd zorgen over deze hele klimaat situatie. In eerste instantie was ik niet zeker of ik me zou aansluiten bij XR, maar op een gegeven moment had ik een realisatiemoment waarop ik dacht: Het gaat echt fout, we moeten echt iets doen. Het is tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik wil hier niet gewoon staan ​​en kijken hoe het allemaal misgaat. Als we zo doorgaan zullen we namelijk opnieuw met massale uitsterf golf worden geconfronteerd, en deze keer niet alleen van dieren maar ook van mensen. Extreem weer komt vaker dan voor dan ooit en grote delen van de wereld zullen in de toekomst niet meer bewoonbaar zijn. Ik zou graag lobbyisten uit ons politieke systeem willen halen en meer burgerraadpleging willen zien. Ik denk dat dit de enige manier is om voor verandering te zorgen."

Elsbeth (36)

" Het maakt me vooral boos dat de mensen die het meest kwetsbaar zijn, het ergst worden getroffen. Wij in Nederland hebben het meest geprofiteerd, maar het minst bijgedragen. Ik vind dat de Nederlandse overheid haar verantwoordelijkheid moet nemen, aangezien we een van de grootste vervuilers ter wereld zijn. In het Nederlands zeggen we “de druppel die de emmer liet overlopen” en ik denk dat de laatste druppel was hoe de regering omging met de Corona-crisis. Alle subsidies gingen naar KLM en andere grote vervuilende bedrijven, en werden niet gebruikt om structurele verandering teweeg te brengen.

Ik vind het heel interessant dat de Europese Unie heeft gezegd dat de reden dat er een Green Deal komt, is vanwege alle klimaat protesten de afgelopen jaren. Dat betekent dat hoe meer mensen laten zien dat er verandering nodig is, hoe meer politici daadwerkelijk iets gaan doen. Ik hoop dat iedereen zich welkom voelt om zich bij deze beweging aan te sluiten, want naast dit alles is het erg leuk om je te mengen tussen mensen die hetzelfde denken over de wereld."

Kay (21)

"Door mijn autisme kan ik niet goed overweg met situaties waarin er veel mensen om me heen zijn. Dit betekent dat ik bewust moet omgaan met de keuzes die ik maak met betrekking tot prikkels.In deze beweging heb ik voor het eerst ervaren dat ik niet weggestuurd ben van een groep mensen maar dat ze me accepteerden zoals ik was. XR betekent dus heel veel voor mij, omdat ik nooit had gedacht dat ik me zo thuis zou voelen in deze groep mensen. Ik heb weer hoop over de toekomst van onze samenleving en de wereld. Wel zou ik graag wat meer samenwerkingen zien met andere groepen die protesteren voor het klimaat, zodat we onze krachten kunnen bundelen en een veel grotere beweging kunnen vormen. Solidariteit en eenheid met andere groepen zouden onze beweging nog sterker maken. Zolang je de principes van XR respecteert, is iedereen vrij om te ontdekken of ze bij deze beweging passen."

Leen (23)

Ik heb biologie gestudeerd en werk nu bij het milieu-instituut (IVM) van de VU Amsterdam, dus ik moet elke dag de feiten onder ogen komen. Een tijd lang heb ik me heel erg gericht op het verkleinen van mijn eigen ecologische voetafdruk, maar dit voelde achteraf niet goed. Ondertussen leerde ik steeds meer over systematische problemen in onze maatschappij, en ben ik er nu van overtuigd dat het verschuiven van de verantwoordelijkheid naar de consument helemaal geen oplossing is. Het is een strategie die wordt gebruikt om te voorkomen dat het huidige systeem verandert. Dat is het echte probleem.

Veel mensen binnen XR hebben verschillende achtergronden, meningen en redenen die hen bewegen om zich aan te sluiten. Ik weet zeker dat ik het niet met iedereen eens ben. Maar ik ben het wel eens met de XR-doelen: de waarheid vertellen, doen wat nodig is om de klimaat- en biodiversiteitscrisis te stoppen en de burger te laten beslissen. Ik zie dat mensen over de hele wereld de hele wereld samenkomen om verandering te eisen, ondanks de verschillende meningen onderling. Mensen hoeven het echt niet over alle details eens te zijn om samen te komen voor een groter doel waar ze het wel over eens zijn.

------------

Amjad Almatni (19) is in september 2018 vanuit Syrië naar Nederland gevlucht. Hij huurt sinds kort een appartement in Bijlmermeer waar hij woont met zijn kat. Hij schreef dit artikel in het Engels.

Reageren op dit artikel kan in de comments hieronder. Wil je direct in contact komen met de auteur, stuur dan een mail naar redactie@denieuwste.com. Benieuwd naar een kijkje achter de schermen? Volg @denieuwste op Instagram.

De Nieuwste Amsterdammer komt begin januari (eenmalig) uit als een gratis krant, zorg dat jij hem ook in je brievenbus krijgt: ga naar onze mainpage en scroll omlaag.